Onze geschiedenis

Toen in december 2020 de eerste covid-19 vaccins in Nederland aankwamen was er grote blijdschap in Nederland. De pandemie die ons land – en de wereld- al bijna een jaar in zijn greep hield zou snel over zijn nu. Vooral de allerkwetstbaarsten, mensen die inmiddels al 9 maanden in thuisisolatie leefden waren opgelucht. Er was licht aan het einde van de tunnel te zien en vrijheid kwam er aan.

Helaas bleek de opluchting van korte duur. Eind december werd duidelijk dat Nederland niet alleen later begon met vaccineren, maar dat de volgorde waarin mensen gevaccineerd zouden worden niet op volgorde van kwetsbaarheid ging, maar dat vooral wie het hardst schreeuwde het eerst geholpen leek te worden.

En zo is in de eerste week van januari 2021 Vergeet Ons Niet Hugo geboren. Met een boze tweet waarin iemand opriep samen te komen als groep van kwetsbare 60-minners en een Twitter-box ontstond de beweging die inmiddels zo veel bereikt heeft en met VWS om de (digitale) tafel zit om de situatie van mensen met de allerkwetsbaarste gezondheid over het voetlicht te brengen en hun belangen te behartigen.

Contact met Den Haag

Wat begon met brieven naar de minister en persberichten over die brieven en onze situatie werd gevolgd door een Twitter-actie, waarbij we probeerden de hashtag #VergeetOnsNietHugo trending te krijgen met daarbij onze vaccinatie-posters. Nadat een advocaat namens ons een boze brief gestuurd heeft dat we nu echt gehoord wilden worden en we bij de ingang van de Tweede Kamer voor het coronadebat van 15 april vergeet-me-nietjes uitdeelden aan Kamerleden en bewindslieden kregen we eindelijk ons gesprek met Minister de Jonge. Hij kon niet meer om ons heen, hij werd er in de Tweede Kamer over bevraagd en besloot ons uit te nodigen voor een gesprek.

Na het gesprek met Minister De Jonge op 20 april en zijn toezegging dat de kwetsbaarste Nederlanders (de griepprikgroep) voorrang zouden krijgen bij de vaccinatie in plaats van dat ze op leeftijd gevaccineerd zouden worden, waren we nog niet klaar. Onze (destijds hoogrisico) doelgroep en hun kinderen zaten veelal nog steeds in isolatie omdat het niet duidelijk was of de vaccins genoeg voor hen deden. Onderzoeksresultaten uit het buitenland en Nederlandse experts vertelden ons dat de groep met het hoogste risico nog steeds niet veel veiliger was.

Kinderen

De goedkeuringsaanvraag voor vaccinaties voor jongeren vanaf 12 jaar was inmiddels ingediend bij de EMA en in Nederland was het debat gaande of kinderen überhaupt gevaccineerd moesten worden. We besloten met Vergeet Ons Niet Hugo opnieuw een brief naar minister De Jonge te sturen om de situatie van de kinderen in de risicogroep en hen met risicogroep-ouders aan te kaarten. Dit keer reageerde het ministerie snel. We kregen geen gesprek met Hugo de Jonge zelf, maar met de directeur covid-19 vaccinaties, Victor Sannes.

Op het eerste gesprek met de VWS volgden er meer. We konden onze zorgen uiten, aangeven waarom het voor ons zo belangrijk is dat ‘onze’ kinderen ook gevaccineerd worden en toen de vaccinaties voor die groep kinderen eenmaal goedgekeurd was zijn we blijven praten over hoe dingen beter, sneller, voortvarender zouden moeten.

Hulp bij versoepelingen

Dankzij onze gesprekken met Victor Sannes werden we in september ook uitgenodigd door een andere afdeling van het ministerie van VWS om mee te praten met hen en Ieder(in) over wat er met het oog op de toen naderende versoepelingen wel gedaan kon worden voor de risicogroep die nog steeds thuis zat. We vroegen om boostervaccinaties (daar gingen die mensen niet over, maar je kan het maar beter gemeld hebben) persoonlijke beschermingsmiddelen, een veilige omgeving op plekken waar we noodzakelijk heen moeten en nog veel meer. Een flinke lijst, waarvan bij lange na niet alles toegekend werd, maar toch een aantal dingen wel. De gratis zelftest-pakketten (maandelijks 25) werden beschikbaar gesteld voor een veel grotere groep patiënten en er werden pakketten met IIR maskers gratis beschikbaar gesteld voor dezelfde groep. Helaas niet de FFP2 maskers die we zo graag wilden, maar IIR was beter dan niks. Ook werd er een isolatie coach beschikbaar gesteld bij het Rode Kruis en de mondkapjes plicht in het OV werd aangehouden.

Extra prikken

In de weken rond de besluiten over de booster-vaccinaties zat Vergeet Ons Niet Hugo weer meerdere keren om de tafel bij VWS. We probeerden duidelijk te maken hoeveel mensen echt die booster nodig hadden en lieten weten dat we het oneens waren met de keuze om de boosters maar voor een heel beperkte groep immuungecomprommitteerde patiënten  beschikbaar te stellen. Een flinke groep met immuunproblematiek of ander onderliggend lijden waardoor er mogelijk geen goede bescherming is, of waarvoor een extreem milde doorbraakinfectie al levensbedreigend kan zijn, stond niet op de lijst. In onze gesprekken hebben we duidelijk gemaakt dat die groep echt niet vergeten mag worden.

We hoorden ook dat de boosterprikken via de GGD gegeven zouden worden en hebben het ministerie er op gewezen dat met het vervallen van de maskerplicht en 1,5 meter regel dat echt niet veilig zou zijn voor deze doelgroep. De volgende dag was op teletekst te lezen dat op de GGD locaties in de prikstraten de oude, strenge regels zouden blijven gelden. Een klein verzoek met een grote impact.


Keywords: Chronisch ziek zieken vaccinatie vaccineren vaccin volgorde vaccinatiestrategie covid covid19 corona risicogroep kwetsbaar kwetsbare jongeren jonge 18-60 inenten inentingen voorrang uitstel vaccinatieschema kinderen isolatie ouders nierziekte longziekten longziektes immuun deficiëntie primair secundair dialyse spierziekte kwestbaren quarantaine vergeten vergeetonsniethugo hugo de jonge gezondheidsraad moeder voordringen voordringers voordringen onzichtbaar school thuisisolatie ziek ziekte ernstig hoogrisico astma longontsteking CF thuisonderwijs immuunsysteem